اثربخشی رفتاردرمانی دیالکتیک مبتنی بر آموزش تنظیم هیجان بر علایم افسردگی

مقدمه: افسردگی یکی از شایع‌ترین اختلالات روانی با رشد روزافزون است. با توجه به نقش تنظیم هیجان در مشکلات روان‌شناختی و از جمله افسردگی، مطالعه‌ی حاضر، اثر رفتاردرمانی دیالکتیکی مبتنی بر آموزش تنظیم هیجان را بر علایم افسردگی مراجعه‌کنندگان به یکی از کلینیک‌های روان‌شناسی بررسی نموده است. روش‌کار: این کارآزمایی بالینی با جامعه‌ی آماری شامل تمام مراجعان به یکی از کلینیک‌های روان‌شناسی شهر مشهد از بهمن 1391 تا فروردین 1392 با روش نمونه‌گیری در دسترس انجام گرفته است. معیار ورود دریافت نمره‌ی 20 و بالاتر در پرسش‌نامه‌ی افسردگی بک و معیار خروج شامل دریافت مداخله‌ی دیگر، اعم از دارودرمانی و روان‌درمانی در زمینه‌ی افسردگی در زمان اجرای پژوهش بود. تعداد 30 نفر، به طور تصادفی و تعداد برابر در گروه آزمون (آموزش تنظیم هیجان مبتنی بر رفتاردرمانی دیالکتیک در 8 جلسه به صورت دو بار در هفته) و گروه شاهد، قرار گرفتند که با پیش‌آزمون و پس‌آزمون و پی‌گیری یک ماهه بررسی شدند. ابزار بررسی، پرسش‌نامه‌ی افسردگی بک و مقیاس دشواری‌های هیجانی بود. برای تحلیل داده‌ها از آماره‌های توصیفی و آزمون تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر و آزمون تی تحت  نرم‌افزار SPSS نسخه‌ی 16 استفاده شد. یافته‌ها: گروه آزمون در مقایسه با گروه شاهد کاهش معنی‌داری در نشانه‌های افسردگی (01/0=P، 9/62=(28و1)F) و دشواری‌های تنظیم هیجان (01/0=P، 9/15=(28و1)F) نشان دادند که در پی‌گیری یک‌ماهه نیز حفظ شده بود. نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد آموزش تنظیم هیجان مبتنی بر رفتاردرمانی دیالکتیکی منجر به کاهش موثر و ماندگار نشانه‌های افسردگی و دشواری‌های تنظیم هیجان می‌گردد.